Dit jaar was er voor mij de eerste sleuteloverdracht aan de nieuwe prins Mienus XV; een prins met letterlijk een gulle lach. Het thema van dit jaar was “We ‘ebbe ut wir te pakke!”. Wij hebben dat voor de sleuteloverdracht in “We hebben het WEER te pakken“ omgedoopt. Hierbij hebben we Mienus onderworpen aan allerlei tests om te kijken of hij ook weersbestendig was. Hilarisch bedacht en mede uitgevoerd door onze medewerkers, die speciaal voor deze bijeenkomst ook nog eens een koor vormen om via hun gezang de leut te verhogen.
Daarna was het woord aan onze prins, die met een gloedvol betoog de toekomst van carnaval aan de kaak stelde. Wat is de toekomst van carnaval als wij onvoldoende onze jongeren in deze culturele uitspatting weten mee te nemen? Speciaal voor de gelegenheid op het stadhuis had hij een groot aantal houten lepels van een touwtje laten voorzien om uit te delen. Dit stond volgens hem symbool voor de spreekwoordelijke paplepel, waarmee we dingen in ons leven door onze opvoeders krijgen doorgegeven. Deze lepel was bestemd voor het doorgeven van het carnavalsgevoel. Fijn om weer een prins te hebben die – net als zijn voorganger – weet hoe hij de Smulnarren en Smulnarrinnen, Snotnarrekes en Snotnarinnekes moet voorgaan in dit jaarlijks voor velen belangrijke evenement.
De paplepel is een bekende beeldspraak die wordt gebruikt bij het doorgeven van de cultuur in de opvoeding, zoals carnaval. Carnaval kan ons helpen om ieder jaar even van de werkelijkheid los te komen. Het is gewoon fijn even vervelende dingen los te kunnen laten. Het feest helpt ons door de wat donkerdere en koude tijden in het leven en maakt ons misschien wel weer een stukje meer weerbaar voor alles wat op ons af komt. Of er al is. Zoals de dappere Oosterhoutse Annemieke op facebook zei: “ik heb heerlijk carnaval gevierd en begin nu weer aan chemokuur 8”. De kunst is om te kijken wat er wel met lieve vrienden en familie kan, zegt ze heel verstandig. Ik heb haar en haar vriendinnen bij de sleuteloverdracht ontmoet. Ze was echt carnaval aan het vieren en ik wist toen nog van niets.
De Oekraïense vluchtelingen zijn nu alweer een jaar in Nederland. Hun land wordt bezet door vreemden, die de lepel willen gebruiken om andere en ongewenste pap te verplichten. Maar dat gaat zo makkelijk niet gebeuren. Cultuur is ook een deel van je identiteit en dat kan je zomaar niet wegnemen. Probeer carnaval maar eens uit een Smulnar te halen. Ook Oekraïners kwam ik tegen langs de kant van de optocht. Ook zij probeerden even los te komen van de ellende en het verdriet van nu al een jaar oorlogvoering. Misschien raar, maar ik heb ze toch een prettige carnaval gewenst.
Al weer een jaar oorlog met tienduizenden slachtoffers aan beide zijden. Ik hoop voor de Oekraïners maar ook voor ons in Europa dat we de carnaval volgend jaar niet meer nodig hebben om even van deze verschrikkelijke ellende van de oorlog los te komen. Maar als het wel zo is kunnen we terugvallen op die alles verbindende paplepel. De tegenstrijdigheid tussen carnaval en haar chemo is groot, maar de kunst is om in het nu te leven, zegt Annemieke. En dit zal voor de Oekraïners hetzelfde gelden. Dank je voor het durven delen van dit dappere en kwetsbare verhaal Annemieke. Hierdoor inspireer je velen van ons. Namens Oosterhout wens ik jou en de Oekraïners de komende tijd heel veel sterkte toe, van ons allemaal!
Mark Buijs
Burgemeester Oosterhout
